Otok Elba

Elba (łac. Ilva) to włoska wyspa na Morzu Śródziemnym.

Elba oddalona jest o 20 km od nadmorskiego miasta Grosseto w Toskanii (42° 44′ N 10° 22′ E). Z powierzchnią 223 km² jest trzecią co do wielkości wyspą we Włoszech. Elba to górzysta wyspa, jej najwyższy szczyt, Monte Campanne, wznosi się na wysokość 1019 m n.p.m., ma bardzo wcięte wybrzeże, liczne zatoki i przyjemny klimat.

Historia
Po Rzymianach w VII wieku wyspę przejęli Longobardowie. W średniowieczu, od 926 do 1399 roku, wyspa należała do Morskiej Republiki Pizy. Później wyspa była własnością Florencji w Hiszpanii od 1596 do 1709, Neapolu we Francji od 1802 do 1814, Wielkiego Księstwa Toskanii, a od 1860 roku należy do Włoch. Od 3 maja 1814 r. do 26 lutego 1815 r. Elba była księstwem Napoleona zgodnie z decyzją Kongresu Wiedeńskiego.