Giulianova
Giulianova to nadmorskie miasto i gmina w prowincji Teramo, region Abruzja, Włochy. Gmina posiada również status miasta (wł. Città), zwanego także Città di Giulianova.
Geografia
Miasto leży w północnej części regionu Abruzji, pomiędzy rzekami Salinello i Tordino. Giulianova jest podzielona pomiędzy Paese, historyczne miasto położone na wzgórzach, i lido, nowszą inwestycję przy plaży.
Turystyka odgrywa dużą rolę w gospodarce miasta. Miasto, charakteryzujące się kilkoma plażami, jest letnim miejscem wypoczynku dla mieszkańców dużych miast, takich jak Rzym i Mediolan, a także turystów z Niemiec i Francji.
Historia
W czasach przedrzymskich osadę miało tam plemię Praetutii. W III wieku p.n.e. Rzymianie założyli w okolicach Giulianova kolonię zwaną Castrum Novum. W średniowieczu stare Castrum Novum nosiło nazwę Castrum divi Flaviani i pozostawało ważnym węzłem handlowym i turystycznym, aż do zniszczenia w 1460 roku podczas bitwy pod Tordino. Miejscowy baron Giulio Antonio Acquaviva założył w 1471 roku nowe miasto na wzgórzu, niedaleko starszego, nazywając je Giulia. Był to ciekawy przykład renesansowego miasta idealnego, wykorzystującego teorię najważniejszych architektów tamtych czasów, jak Leon Battista Alberti i Francesco Di Giorgio Martini, z którymi miał kontakt ze środowiskiem kulturowym.
Geografia
Miasto leży w północnej części regionu Abruzji, pomiędzy rzekami Salinello i Tordino. Giulianova jest podzielona pomiędzy Paese, historyczne miasto położone na wzgórzach, i lido, nowszą inwestycję przy plaży.
Turystyka odgrywa dużą rolę w gospodarce miasta. Miasto, charakteryzujące się kilkoma plażami, jest letnim miejscem wypoczynku dla mieszkańców dużych miast, takich jak Rzym i Mediolan, a także turystów z Niemiec i Francji.
Historia
W czasach przedrzymskich osadę miało tam plemię Praetutii. W III wieku p.n.e. Rzymianie założyli w okolicach Giulianova kolonię zwaną Castrum Novum. W średniowieczu stare Castrum Novum nosiło nazwę Castrum divi Flaviani i pozostawało ważnym węzłem handlowym i turystycznym, aż do zniszczenia w 1460 roku podczas bitwy pod Tordino. Miejscowy baron Giulio Antonio Acquaviva założył w 1471 roku nowe miasto na wzgórzu, niedaleko starszego, nazywając je Giulia. Był to ciekawy przykład renesansowego miasta idealnego, wykorzystującego teorię najważniejszych architektów tamtych czasów, jak Leon Battista Alberti i Francesco Di Giorgio Martini, z którymi miał kontakt ze środowiskiem kulturowym.